آشنایی با تروکار لاپاراسکوپی

لاپاراسکوپی یک روش مدرن و رایج برای انجام جراحی‌های شکمی است. ایجاد فضای کافی برای دسترسی به حفره شکمی اولین گام در جراحی لاپاراسکوپی است. به همین منظور از ابزار خاصی به نام تروکار برای ایجاد دسترسی به اندام‌های واقع در حفره شکمی استفاده میشود. تروکار تیغه دار لاپاراسکوپی در طیف وسیعی از اندازه‌ها از ۳ میلی متر تا ۱۵ میلی متر در دسترس است که در ادامه با تروکار سایز ۵ بیشتر آشنا می‌شویم. شرکت آسیا جراح پیشرو انواع تروکار لاپاراسکوپی را در سایزهای ۵، ۱۰ و ۱۲ میلی متری خدمت مراکز درمانی ارائه می‌دهد.

لاپاراسکوپی چیست؟

لاپاراسکوپی روشی کم تهاجمی و کم خطر است که برای جراحی‌های داخل شکمی استفاده می‌شود. این روش به پزشک این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به ایجاد برش‌های بزرگ، حفره شکمی بیمار را فقط با یک یا چند برش کوچک مورد بررسی قرار دهد و در صورت نیاز اقدامات درمانی لازم را انجام دهد.

در حین لاپاراسکوپی، پزشک از ابزاری به نام لاپاراسکوپ برای بررسی اندام‌های واقع در حفره شکمی استفاده میکند. لاپاراسکوپ شامل تجهیزاتی است که عبارتند از یک کابل بلند و نازک که یک دوربین با وضوح بالا در جلوی آن قرار دارد و توسط یک کانکتور انتهایی به دستگاه ویدئو متصل می‌گردد که تصاویر دریافتی از دوربین را پردازش و از طریق مانیتور نمایان می‌سازد.

دوربین که به لنز وصل شده و از طریق آن تصاویر داخلی را انتقال می‌دهد، همزمان با حرکت لاپاراسکوپ، تصاویر را به مانیتور ارسال می‌کند و دید واضحی از حفره شکمی برای پزشک فراهم می‌کند. برای وضوح دید بهتر، نور از طریق یک منبع نوری و توسط کابل فیبر نوری به لنز متصل و از داخل آن به حفره جراحی منتقل  می‌گردد.

بسیاری از جراحی ‌ها مانند ترمیم فتق، بای‌ پس معده، جراحی‌های زنان و برداشتن اندام‌هایی مثل کیسه صفرا، آپاندیس، طحال و … معمولاً به روش لاپاراسکوپی انجام می‌شوند. برای آشنایی بیشتر با روش لاپاراسکوپی پیشنهاد میکنیم مقاله سایت، تحت عنوان لاپاراسکوپی چیست و چه کاربردی دارد؟ را مطالعه بفرمایید.

مزایای لاپاراسکوپی نسبت به جراحی باز

• کم تهاجمی
• بهبودی سریعتر
• درد کمتر
• بستری کوتاهتر در بیمارستان
• بازگشت سریعتر به فعالیت‌های روزمره

تروکار چیست؟

تروکار یک وسیله پزشکی تخصصی است که در جراحی لاپاراسکوپی مورد استفاده قرار میگیرد. در ساده‌ترین حالت، تروکار یک ابزار قلمی شکل با نوک مثلثی شکل تیز است که استفاده از آن در حین جراحی سبب ایجاد یک درگاه برای دسترسی به حفره شکمی می‌شود.

تروکار چه نقشی در لاپاراسکوپی دارد؟

ایزارهای لاپاراسکوپی مانند دوربین، قیچی، گیره ها و … از طریق این تروکار به حفره شکمی بدن دسترسی پیدا می کنند. همچنین تروکار دارای درگاه گازی است که گاز کربن دی اکسید از طریق آن به شکم منتقل می شود و فضای کافی برای دسترسی به اندام ها را فراهم می کند.

هدف اصلی این محصول، ورود ایمن به حفره شکمی با ایجاد کمترین آسیب ممکن به فاسیا است. تروکارهای امروزی نسبت به قبل به نیروی کمتری برای جایگذاری نیاز دارند و آسیب کمتری به فاسیا و سایر بافت‌ها وارد می‌کنند. هرچه ترومای کمتری برای جایگذاری ایجاد شود، سرعت بهبودی بافت پس از عمل بیشتر است.

همانطور که پیش از این ذکر شد، تروکارها در طیف وسیعی از اندازه ها از ۳ میلی متر تا ۱۵ میلی متر تولید می‌شوند. انتخاب سایز مناسب تروکار بر اساس موضع و شرایط جراحی توسط پزشک انجام میشود. در این مقاله ما به تروکار سایز ۵ می‌پردازیم.

انواع تروکار لاپاراسکوپی

برای معرفی انواع تروکار لاپاراسکوپی می‌توان به دو دسته اصلی اشاره کرد:

۱- تروکارهای برشی (Cutting trocar)

این دسته از تروکارها دارای یک تیغه فلزی یا پلاستیکی تیز هستند و می‌توانند با اعمال فشار کم، لایه‌های مختلف بافت را برش دهند و به راحتی وارد شکم شوند. این تروکارها برای برش نیاز به نیروی کمی دارند، به همین دلیل کار را برای جراح راحت تر می‌کنند و سرعت عمل را افزایش می‌دهند.

۲- تروکارهای باز کننده یا مخروطی (Dilating trocar)

این دسته از تروکارها دارای نوک صافی هستند که می‌توانند تحت فشار بافت را از هم باز کنند. این تروکارهای بازکننده، غیر برشی هستند؛ یعنی به جای بریدن بافت، آن‌ها را از هم جدا می‌کنند. در واقع این دسته از تروکارها به نیروی بیشتری برای باز کردن بافت‌ها و ورود به محفظه شکم نیاز دارند. این فشار زیاد دردهای ثانویه برای بیمار به دنبال خواهد داشت.

تروکار لاپاراسکوپی باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟

• ایجاد دسترسی ایمن به اندام‌های شکمی با حداقل عفونت و آسیب
• فراهم کردن دید کافی و کامل از موضع عمل
• امکان تشخیص فوری صدمات و خطرات احتمالی حین عمل
• امکان اصلاح فوری صدمات با حداقل عوارض
• ابعاد مناسب
• نوک به اندازه کافی تیز برای ایجاد فضای موردنظر
• استریل
• سطح داخلی باید غیر بازتابنده باشد تا نور لاپاراسکوپ با دید جراح تداخل نداشته باشد.

معرفی تروکار سایز ۵ شرکت آسیا جراح پیشرو

شرکت آسیا جراح پیشرو تروکارهای تیغه دار با سایز ۵ میلی متر را برای سهولت عملکرد تیم جراحی و استفاده در جراحی‌های لاپاراسکوپی خدمت مراکز درمانی ارائه می‌دهد. طراحی ارگونومیک، کاربردی و ایمن تروکارها دسترسی مناسبی را برای جراح حین عمل لاپاراسکوپی فراهم می‌کند.

وجود شیر کنترل جریان، امکان کنترل ورود و خروج گازهای لاپاراسکوپی را فراهم می‌کند. با وجود دریچه های مناسب و یکطرفه، ورود و خروج ابزار لاپاراسکوپی به حفره شکمی بدون نشت گاز در طول جراحی امکان پذیر است. طراحی مناسب نوک تروکار و استفاده از تیغه تیز سبب سهولت برش بافت و آسیب کمتر به فاسیا می‌شود. برای اطلاع از قیمت و خرید تروکار با شماره‌های شرکت تماس بگیرید.

کاربرد تروکار سایز ۵

تروکارهای ۵ میلی متری از رایج ترین تروکارها هستند و کاربردهای بالقوه زیادی دارند. آن ها معمولاً در جراحی‌های زنان و اورولوژی مورد استفاده قرار می‌گیرند. همچنین ممکن است در جراحی‌های عمومی در سایر نقاط بدن نیز استفاده شوند.

مشخصات تروکار برند AJP

• دارای سیستم قفل کلید دار با دسته قابل جدا شدن
• کنترل دقیق و تثبیت عالی به دلیل طراحی قفل
• دارای تیغه تیز مناسب برای کارگذاری راحت و آسیب کمتر به فاسیا
• پوشش ایمنی تیغه
• دسته تروکار خوش دست برای سهولت کارگذاری
• طراحی شیر کنترل جریان
• طول مناسب
• کانول شفاف برای دید بهتر
• کانول با نوک سه گوش برای اتصال بهتر و حرکت بهتر ابزار جانبی
• حفظ حالت مهر و موم در حین کار برای جلوگیری از نشت گاز
• مقرون به صرفه
• وجود شیارها و برجستگی‌ها در بدنه برای ممانعت از حرکت کانول در طول جراحی

بخش های تشکیل دهنده تروکار لاپاراسکوپی

تروکار سایز ۵ مانند سایر تروکارها سه بخش اصلی دارد:

۱- اولین بخش تروکار، کانولا (Cannula) میباشد. کانولا شفتی است که برای دسترسی به حفره شکمی به بدن بیمار وارد میشود. کانولاها میتوانند فلزی یا پلاستیکی باشند.

۲- بخش دوم، دریچه‌ای یک طرفه برای مهر و موم کردن تروکار (Sealing part) است. این دریچه در بالای کانولا قرار دارد و تضمین می‌کند که هیچ هوایی از حفره شکم خارج نمی‌شود و در عین حال امکان عبور تجهیزات جراحی را فراهم می‌کند. در واقع این دریچه یک طرفه اجازه خروج گاز را نمی‌دهد اما اجازه ورود ابزار را می‌دهد. انواع مختلفی از دریچه‌ها در دسترس هستند (فنری، مغناطیسی، ترومپت، سیلیکون و غیره) که ویژگی‌های متفاوتی از نظر نشتی، نحوه عملکرد و محل قرارگیری روی کانولا ارائه می‌دهند.

۳- بخش سوم مسدود کننده (Obturator) است که به کانولا کمک می‌کند تا نفوذ اولیه را به داخل شکم انجام دهد.

تروکار یکبارمصرف یا چندبار مصرف؟

تروکار لاپاراسکوپی می‌تواند به صورت یکبار مصرف یا چندبار مصرف تولید شود. تروکارهای چندبار مصرف اقتصادی تر هستند؛ اما نیاز به تمیز کردن، استریل کردن و همچنین تیز کردن دارند.

همچنین خطرات ناشی از باقی ماندن آلودگی و انتقال آن به بیماران بعدی بالاست که خود نکته بسیار حائز اهمیتی می‌باشد. به همین دلیل استفاده از تروکارهای یکبار مصرف ایمن‌تر و به صرفه تر است.

تروکار چگونه در بدن قرار می‌گیرد؟

لاپاراسکوپی با بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی آغاز می‌شود. هنگامی که بیمار بیهوش شد، جایگذاری تروکار با ایجاد برش پوستی اطراف ناف انجام می‌شود. این برش‌ها باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا از نظر قطر برای ورود تروکار مناسب باشند.

سپس دیواره قدامی شکم با دست یا گیره بلند می‌شود و تروکار با زاویه ۹۰ درجه با حرکت چرخشی مستقیماً وارد حفره شکم می‌شود و به سمت حفره لگن می‌رود.

در مرحله بعد گاز کربن دی اکسید از طریق تروکار برای باز کردن حفره شکمی وارد می‌شود تا پزشک دید واضحی از تمام اندام‌های داخلی داشته باشد. پس از انجام این کار، یک لنز لاپاراسکوپ با دوربینی که به آن متصل است، وارد شکم می‌شود تا پزشک بتواند اندام‌ها را روی صفحه نمایش در طول عمل مشاهده کند.

در ادامه ابزارهای جراحی دیگر مانند ابزار موردنیاز برای بیوپسی، استپلرها و ابزارهای موردنیاز برای برش و سوزاندن بافت‌ها و رگ‌های خونی از طریق تروکارها وارد می‌شوند و اقدامات درمانی لازم انجام می‌شود. پس از پایان جراحی، تمام ابزارها برداشته می‌شوند و برش‌ها بخیه زده می‌شوند.

خطرات احتمالی استفاده از تروکار لاپاراسکوپی

جراحی لاپاراسکوپی منجر به پیشرفت های بالینی بزرگی در بسیاری از زمینه های جراحی شده است. با این حال، استفاده از تروکار ممکن است منجر به عوارض مختلفی شود. این عوارض شامل:

• آسیب عروقی
• سوراخ شدن اندام های شکمی مانند روده
• خونریزی در محل قراردادن تروکار
• عفونت پوست در محل قرار دادن تروکار

بسیاری از این موارد مانند آسیب عروقی و احشایی نادر هستند؛  اما ممکن است تهدیدکننده زندگی باشند. بنابراین، تعیین چگونگی پیشگیری از این نوع عوارض مهم است.